The Journey
To My Success

Θεόφιλος Μιχαήλ:
«Επιτυχία είναι
να καταφέρεις στη ζωή σου να χαίρεσαι για αυτό που κάνεις»

Όταν άρχισα να συνδέω καλώδια και κυκλώματα, είπα «εδώ είμαστε»!

Σε όλη μου τη ζωή ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής. Κάποιοι τραυματισμοί, όμως, δεν μου επέτρεψαν να προχωρήσω κι έτσι τελειώνοντας το σχολείο ήμουν ένα από τα πολλά παιδιά που δεν ξέρουν τι θέλουν να κάνουν. Αποφάσισα να πάω στα Μεταλυκειακά Ινστιτούτα όπου ακολούθησα τον κλάδο Τεχνικού Φωτοβολταϊκών και Ανεμογεννητριών και παράλληλα εργαζόμουν σε εταιρία φωτοβολταϊκών. Εκεί συνειδητοποίησα ότι αυτό που μου άρεσε και μου ταίριαζε περισσότερο ήταν να δουλεύω με τα χέρια μου. Όταν άρχισα να συνδέω καλώδια και κυκλώματα, εξερευνώντας μηχανικά συστήματα, είπα «εδώ είμαστε»!

Τελείωσα το διετές πρόγραμμα εκπαίδευσης, δουλεύοντας παράλληλα, και τότε η μητέρα μου με ενθάρρυνε να προχωρήσω, λέγοντάς μου ότι είχα τις δυνατότητες να σπουδάσω και να εξασφαλίσω ένα καλύτερο επαγγελματικό μέλλον. Είχα κατασταλάξει ότι θα ακολουθούσα το Electrical Engineering αλλά δεν ήμουνα ακόμη σίγουρος για το Πανεπιστήμιο. Δοκίμασα σε ένα άλλο ιδιωτικό πανεπιστήμιο για δύο μήνες και δεν μου άρεσε καθόλου η προσέγγιση των καθηγητών. Το έψαξα καλύτερα, μίλησα με απόφοιτους και επαγγελματίες του κλάδου και οι περισσότεροι με ωθούσαν στην επιλογή του Πανεπιστημίου Frederick.

Σήμερα, πράγματι, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι στον κλάδο του Electrical Engineering, το Πανεπιστήμιο Frederick είναι πιθανότατα το καλύτερο Πανεπιστήμιο στην Κύπρο. Τα πρώτα δυο χρόνια έκανα τις σπουδές μου με μερική φοίτηση, επιλέγοντας λιγότερα μαθήματα ανά εξάμηνo, γιατί παράλληλα εργαζόμουν σε μια εταιρεία στη Λεμεσό. Το πρόγραμμα ήταν εξαντλητικό. Ξυπνούσα στις 5 το πρωί, πήγαινα στη Λεμεσό με λεωφορείο, επέστρεφα στις 5:30 το απόγευμα και μετά κατευθείαν μάθημα από τις 6:00 μέχρι τις 9:00 το βράδυ. Αυτό πήρε δυο χρόνια. Ήταν δύσκολο αλλά ήταν πολύ σημαντικό να εργάζομαι για να πληρώνω τα δίδακτρά μου. Με τη μητέρα μου ζούμε οι δυο μας από τότε που ήμουνα μωρό και τα οικονομικά δεν ήταν ποτέ εύκολα.

Άφησα τη δουλειά, έβαλα τα δυνατά μου στο διάβασμα, ανέβασα τους βαθμούς μου και τελικά κατάφερα και πήρα υποτροφία. Έτσι τα επόμενα δύο χρόνια φοίτησα με μειωμένο κόστος και εργαζόμουν τα καλοκαίρια. Ένιωθα ότι μπορούσα να μπω δυνατά στην αγορά εργασίας και να κάνω αυτό που αγαπούσα. Η εταιρεία στην οποία εργάζομαι σήμερα έχει να κάνει με τηλεπικοινωνίες, δίκτυα και ραδιοσυχνότητες. Παράλληλα με τη δουλειά μου αποφάσισα να συνεχίσω με Μάστερ. Αποτάθηκα σε άλλο Πανεπιστήμιο, αλλά για άλλη μια φορά απογοητεύτηκα από την αντιμετώπιση του καθηγητή και έφυγα.

Επέστρεψα στο Πανεπιστήμιο Frederick και τελικά ολοκλήρωσα εκεί το μεταπτυχιακό μου πάνω στα Συστήματα Ισχύος, με καθηγητή μου τον Δρ Μάριο Λέστα. Δυστυχώς το έκανα κατά την περίοδο της πανδημίας κι αυτό εμπόδισε την προσωπική επαφή και την αλληλεπίδραση με τον καθηγητή, κάτι που για μένα είναι πολύ σημαντικό στη διαδικασία της μάθησης.

Είμαι άνθρωπος της επικοινωνίας και είναι πολύ σημαντικό κομμάτι της εμπειρίας η προσέγγιση των καθηγητών.

Κι αυτό θεωρώ πως είναι το πιο δυνατό στοιχείο στο Πανεπιστήμιο Frederick. Οι άνθρωποί του. Μπορείς να ρωτήσεις τα πάντα και δεν θα σε κάνουν ποτέ να νιώσεις ότι η απορία σου είναι χαζή. Αισθάνεσαι την άνεση να τους μιλήσεις, να μπεις στο γραφείο τους, να μοιραστείς οτιδήποτε μαζί τους, να ζητήσεις βοήθεια. Οι καθηγητές ξέρουν τις δυνατότητές σου και σε σπρώχνουν να υλοποιήσεις τους στόχους σου και να ξεπεράσεις τα εμπόδια που θα βρεις. Η νοοτροπία στα περισσότερα πανεπιστημιακά ιδρύματα είναι να σου βάζουν ένα βαθμό, να σε κόβουν όταν αποτύχεις σε μια εξέταση και να τελειώνουν εκεί. Στο Πανεπιστήμιο Frederick λειτουργεί ένα σύστημα υποστήριξης που σε ωθεί να φτάσεις στο μέγιστο των δυνατοτήτων σου. Αρκεί να το θέλεις και δεν θα σε εγκαταλείψουν.

Απόκτησα μια πολύ ευρεία αντίληψη του κλάδου και αυτό το συνειδητοποιείς στην αγορά εργασίας.

Όσα έμαθες, όσα διδάχθηκες έχουν άμεση αξία όταν πας να δουλέψεις. Το αναλυτικό πρόγραμμα κάθε μαθήματος (Syllabus) είναι πολύ καλά σχεδιασμένο ώστε να ανταποκρίνεται στην αγορά εργασίας του κλάδου. Σου προσφέρει επίσης άρτια τεχνική κατάρτιση. Το λέω αυτό γιατί έχω γνωρίσει παιδιά του κλάδου που ήρθαν από άλλα Πανεπιστήμια και δεν ξέρουν πώς να χρησιμοποιούν ένα πολύμετρο. Σίγουρα δεν μπορείς να ξέρεις τα πάντα. Αλλά τελειώνοντας το Πανεπιστήμιο Frederick, ξέρεις ό,τι θα χρειαστείς και κυρίως μαθαίνεις πώς να σκέφτεσαι για να βρίσκεις λύσεις.

Στο Πανεπιστήμιο απέκτησα επίσης την αυτοπεποίθηση να στέκομαι μπροστά σε ένα κοινό και να κάνω μια παρουσίαση. Τώρα έχω ανελιχθεί στην εταιρεία και βρίσκομαι στη θέση του customer support όπου έχω την ευχέρεια να ταξιδεύω, να παρουσιάζω τις υπηρεσίες μας, να μιλώ με πιθανούς επενδυτές, με μια άνεση και σιγουριά που μου την έδωσε η εμπειρία των σπουδών μου.

Σε ένα νέο παιδί που σκέφτεται να επιλέξει τον κλάδο του Electrical Engineering θα έλεγα να το προχωρήσει χωρίς δεύτερη σκέψη, αν το αγαπά και αν του φαίνεται συναρπαστικός ο κόσμος των ηλεκτρικών συστημάτων. Θα αποκτήσει δεξιότητες και έναν τρόπο σκέψης που θα τον/την βοηθήσει σε όλα τα επίπεδα. Ακόμη και στην καθημερινότητά σου, πιάνεις τον εαυτό σου να σκέφτεται διαφορετικά και να βρίσκει λύσεις που δεν φανταζόσουν πριν τελειώσεις αυτό τον κλάδο. Οι προοπτικές είναι απεριόριστες, από τα αεροπλάνα μέχρι τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, και μπορείς να εργαστείς στην Κύπρο και στο εξωτερικό.

Θα συμβούλευα περισσότερες γυναίκες να ακολουθήσουν τον κλάδο και να μην αποθαρρύνονται από στερεότυπα και προκαταλήψεις 

Τελειώνοντας το Electrical Engineering, δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι θα κάνεις μια χειρωνακτική δουλειά. Υπάρχουν προοπτικές στον σχεδιασμό, στις αντιστάσεις, τους αυτοματισμούς και τόσα άλλα τα οποία δεν χρειάζονται μυϊκή δύναμη. Χρησιμοποιείς μόνο το μυαλό σου και τις γνώσεις σου. Κι αυτά τα δύο δεν έχουν φύλο.

Ο ορισμός της επιτυχίας για μένα είναι να καταφέρεις στη ζωή σου να χαίρεσαι για αυτό που κάνεις. Είναι πολύ σημαντικό να δουλεύεις αυτό που σπούδασες και αυτό που επέλεξες γιατί το αγαπάς. Γι’ αυτό θα πρέπει να έχεις ένα πτυχίο που σου εξασφαλίζει ένα επάγγελμα με προοπτικές. Μετά από τόσους κόπους και θυσίες, να νιώσεις ότι δικαιώνεσαι. Πολλά παιδιά τελειώνουν και το πτυχίο τους δεν έχει αντίκρισμα, γι’ αυτό αναγκάζονται να δουλέψουν οπουδήποτε αλλού.

Αισθάνομαι πολύ τυχερός που δουλεύω σ’ αυτό που σπούδασα και αυτό που αγαπώ